روانشناسی ورزشی

روانشناسی ورزش توسط فدراسیون اروپایی روانشناسی ورزشی  (FEPSAC)  در سال 1996 به عنوان مطالعه مبانی روانشناختی، فرآیندها و اثرات ورزش تعریف شد . روانشناسی ورزشی به عنوان یک علم بین رشته ای شناخته می شود که از دانش بسیاری از زمینه های مرتبط از  جمله فیزیولوژی ، حرکت شناسی و روانشناسی استفاده می کند. این  حوزه شامل مطالعه چگونگی  تأثیر عوامل روانی  بر عملکرد و چگونگی  تأثیر انجام تمرینات ورزشی  بر عوامل روانی و فیزیکی است. روانشناسان ورزشی  راهبردهای شناختی  و رفتاری را به ورزشکاران آموزش می دهند تا تجربه و عملکرد آنها را در ورزش بهبود بخشد . روانشناسی ورزشی می تواند برای هر ورزشکاری که  می خواهد عملکرد خود را بهبود بخشد یا در فعالیت های انتخابی خود سالم بماند، سودمند باشد. گروههایی که از روانشناسی ورزشی فایده  می برند عبارتند از:  1.  تیم های ورزشی  حرفه ای  مثل تیمهای باشگاهی یا تیم ملی 2 .ورزشکاران مبتدی و حرفه ای 3 . هنرمندان  ورزشکاران نمایش 4 . مربیان و داوران 5 . علاقه مندان و طرفداران ورز ش

متخصص روانشناسی ورزشی  می تواند به افراد کمک کند با استرس فیزیکی، ذهنی و عاطفی مقابله بهتری داشته باشند. به عنوان مثال، وقتی یک ورزشکار آسیب می بیند، ممکن است که ناامید شود و انگیزه  لازم برای ادامه ورزش و تلاش برای عملکرد بهتر را نداشته باشد. در این زمان یک متخصص روانشناسی  می تواند از ابزارهای مختلفی برای کمک به ورزشکاران برای غلبه بر موانع ذهنی و بازگرداندن اعتمادشان، استفاده کند تا در نتیجه عملکرد بهتری داشته باشند. روانشناس ورزشی فقط بر روی ورزشکاران تمرکز نمی کند. این حرفه به کسانی  که به طور مستمر تمرینات ورزشی  را انجام می دهند کمک می کند تا از ورزش لذت ببرند و به یک برنامه ورزشی  پایبند باشند. حوزه کاری روانشناسی ورزشی  علاوه بر آموزش و پرورش مهارت های روانشناختی برای بهبود عملکرد ، شامل کار با مربیان، توا نمندسازی، ارتباطات  و تیم سازی می باشد .